In de stilte van winter, de natuur trekt zich terug en de nachten zijn lang. De november stormen blazen de laatste bladeren van de bomen en het licht keert zich naar binnen. We worden meer en meer uitgenodigd om de wereld van Vrouw Holle te betreden. Haar naam, “de Verborgen”, verwijst naar het onzichtbare – de wijsheid van de aarde, de geheimen van de seizoenen en de cycli in onszelf. een reis van loslaten, heling en wedergeboorte.
Het verhaal van Vrouw Holle: een reis naar binnen
In het bekende sprookje gaat een jong meisje de spoel van haar weefgetouw achterna, nadat zij haar levensenergie heeft verloren. Zij volgt het lot dat voor haar gesponnen is en daalt af in een diepe waterput , die de oerbron symboliseert. Deze tocht brengt haar naar de Onderwereld; de wereld van Vrouw Holle, de oude wijze vroedvrouw die niet alleen de winter belichaamt, maar ook de wedergeboorte.
De put waarin het meisje belandt, is een plek van emoties en wanhoop – een “diepte” die we allemaal weleens voelen. Maar juist hier, in de diepte, wacht een kans: om los te laten wat niet meer dient en opnieuw contact te maken met jouw innerlijke kracht.
In de wereld van Vrouw Holle ontmoet het meisje drie beproevingen. Deze staan symbool voor de drie aspecten van de Godin: de maagd, de moeder en de oude vrouw. Het meisje leert te vertrouwen op de natuurlijke cycli van het leven, op de kracht van loslaten, en op het gouden licht dat volgt na de winterperiode.
De appels die ze plukt, staan voor sensualiteit en vitaliteit. De oven, met zijn vuur, is een plek van transformatie – waar oude delen van ons verbranden om plaats te maken voor iets nieuws. En Vrouw Holle zelf, met haar zachte wijsheid, nodigt ons uit om de winter in onszelf te omarmen.
Wat heeft Vrouw Holle jou te vertellen?
Vrouw Holle roept ons om naar binnen te keren en stil te worden. Wat mag jij loslaten? Welke verborgen schatten liggen er in jou te wachten om ontdekt te worden?
